For Humanity | 4Humanity | Irak

With only
1,00 $ or € 1,00
We can donate
6 liters of water

Van de aangegeven producten gaat een deel van de
van de opbrengst naar deze stichting.

4Humanity zet zich in om mensen te voorzien in de eerste levensbehoeften, daar waar de regering en de officiële hulpinstanties het af laten weten. In juli 2018 leven er 15.000 mensen in vluchtelingenkampen rondom Fallujah bij temperaturen rond de 50 graden Celsius. Mosul is nog niet herbouwd.

‏‏‏‏‏‏‏‏One of Iraqi NGO's for relief & development | منظمة غير حكومية للاغاثة والتنمية في العراق ‎‎

Via mijn Twitterkanaal heb ik al een aantal jaar contact met een jongeman die zelf gevlucht is uit Irak en zich al jaren inzet voor zijn moederland vanuit Duitsland. Zijn beide ouders zijn geweldadig omgekomen, hij vluchtte als 13-jarige jongen naar Europa. Hem is nog steeds geen verblijfvergunning verleend. Des te meer bewonder ik het hoe zij zich al die tijd al inzet voor (boot-)vluchtelingen met een navigatietook en hoe hij kinderen met afwijkingen probeert behandeld te krijgen in het buitenland. Dit lukt ook regelmatig in Italië en zelfs India. Dit doet hij via netwerkcontacten. Dit doet hij atijd met de gedachte ik wil iets voor "mijn mensen doen". Terugkeer is voor hem onmogelijk.

Daarom wil ik één van zijn projecten steunen, dat zich belangeloos en direct inzet voor de mensen in de meest kwetsbare gebieden van Irak. De watercrisis  in de zomer van 2018 is erger dan normaal. De heropbouw komt maar langzaam op gang in Irak en vele gebieden worden door de regering achtergesteld op andere gebieden. Er zijn nog veel politieke spanningen en sectarisme tussen verschillende geloofsgroeperingen. Veilig is het er allesbehalve.

De gevolgen van de vele bombardementen zijn nog zichtbaar in de steden zoals Mosul (Irak), en juist hier is de drinkwatervoorziening nog streeds niet hersteld.

Daarnaast worden in Fallujah en Mosul,l bijna dagelijks kinderen geboren met zeer ernstige geboorteafwijkingen (als gevolg van het wapengebruik met depleted uranium). Dit was al eerder de reden voor een vroege dood van kinderen  en geboorteafwijkingen in heel Irak. Er is een stijgende toename van kanker in Irak en zelfs in Bagdad. DIt is zichtbaar sinds de Golfoorlog. Er komen inmiddels recente berichten dat ook de oorlogsveteranen gezondheidsklachten krijgen. Tevens is het milieu, stukken landbouwgrond en in woongebieden, volledig besmet met dit nucleaire afval. Er was een afspraak gemaat met de regering, dat het afval verwijderd zou worden. Dit is nog steeds niet gedaan.
De inzet van chemische wapens zou nergens in deze wereld moeten mogen. Ik lees dit niet alleen in het nieuws. Ik ken mensen die als gevolg van dit nucleaire afval een kind hebben verloren in Irak en zie regelmatig de foto's van artsen in Irak. Deze artsen "schreeuwen om hulp" op Twitter en andere mediakanalen voor de behandeling van de kindjes met deze afschuwelijke geboorteafwijkingen om dit onder de aandacht te krijgen. De artsen kunnen het alleen niet aan. En andere landen bieden nagenoeg geen hulp aan. Af en toe gaat een kindje naar het buitenland, maar het loopt geen storm. Helaas zijn er  in Irak nog vele artsen, die zelf nu nog moeten vrezen voor hun eigen leven. Toch doen zij enorm hun best zoveel mogelijk levens te redden. De medische appartuur is nauwelijks voor handen of sterk verouderd, medicijnen vaak over datum en patiënten liggen soms op de grond te wachten op hun beurt. De artsen die er nog zijn in Erbil, Bagdad en de genoemde steden kunnen de werkdruk niet aan. Zoveel slachtoffers en kindjes zijn er nog te behandelen.